Albatros

Zadumaj się nad przynoszącym nieszczęście albatrosem. Wyobraź sobie przerażenie sędziwego marynarza z Rymów o sędziwym marynarzu Coleridgea:

Dlaczego, stary, patrzysz tak?
Niech zbawią ci Niebiosa
Od biesów duszę! – Wziąwszy kuszę,
Zabiłem albatrosa.

(S.T. Coleridge, Rymy o sędziwym marynarzu, cz. 1, przekład Stanisława Kryńskiego)

Panuje przekonanie, zwłaszcza wśród marynarzy, że zabijając albatrosa, ściąga się nieszczęście na statek i na wszystkich ludzi znajdujących się na pokładzie, a śmierć na tego, kto go zabił. Albatros, który leci za statkiem, niesie podobno duszę marynarza, który utonął i który chce być blisko swoich towarzyszy. Wierzy się także, że albatros leci za statkiem po to, by w razie katastrofy morskiej pomagać ratującym.

Niektórzy uważają, że albatros śpi podczas lotu, bo lecąc, zdaje się trwać w bezruchu. Inni wierzą, że jeżeli ten ptak okrąży statek, to przez wiele dni będzie zła pogoda. Patrząc na burzę na morzu, każdy kapitan statku mógłby użyć słów sędziwego marynarza:

Nie krzyża znak, a martwy ptak
Na mojej zawisł szyi.

(S.T. Coleridge, Rymy o sędziwym marynarzu, cz. 2, przekład Stanisława Kryńskiego)