O czym jest Świtezianka Adama Mickiewicza

Świtezianka to historia miłości dwojga ludzi: tajemniczej dziewczyny i młodego chłopca. Młody myśliwy spotyka wieczorami nad brzegiem jeziora Świteź piękną dziewczynę. Chłopak składa dziewczynie miłosne przysięgi, chce ją poślubić ponieważ chce z nią spędzić resztę życia i uważa ją za pokrewną duszę. Kiedy dziewczyna wyraża swoje obawy co do stałości ich uczucia mężczyzna ten przysięga jej wierność, klnąc na wszystkie świętości. Ostrzegając przez złamaniem przysięgi dziewczyna odchodzi, zostawiając go w lesie. Młodzieniec błąka się po nim szukając ukochanej i w pewnym momencie spotyka nimfę która wyłoniła się z głębin jeziora. Nimfa posiada niezwykłą urodę którą kusi strzelca, przyzywa go do siebie i namawia go do miłosnych igraszek. Młodzieniec walczy ze sobą, lecz dosyć szybko ulega i rzuca się w wody jeziora zapominając o wcześniejszych przysięgach. Kiedy jest na środku jeziora rozpoznaje w nimfie swoją kochankę. Zdradzona dziewczyna wypomina mu zdradę i przepowiada karę. Kara jaka spotka młodego myśliwego musi być dotkliwa.
Dusza młodzieńca zostaje zaklęta w drzewo, stojące nad brzegiem jeziora które jęczy z żalu za utraconą miłością oraz szczęściem.