Papiery pakowe.
Do grupy papierów pakowych zalicza się papiery (kartony) służące bezpośrednio do pakowania (owijania) wyrobów oraz do wyrobu opakowań, a także papiery (kartony) używane do wyrobu tektury falistej. Do najbardziej charakterystycznych wytworów w tej grupie należą:
• papier pakowy siarczanowy, zwany natronowym (klasyfikowany jako odmiana BD, dawniej w klasie III), wyrabiany z bielonej lub nie bielonej masy celulozowej siarczanowej sosnowej w gramaturach 31,5 – 140 g/m² o różnych wymiarach arkuszy, jest najmocniejszy ze wszystkich rodzajów papierów pakowych, powierzchnia papieru może być jednostronnie gładka, matowa lub prążkowana; jest przeznaczony do pakowania, produkcji kopert aktowych i innych;
• papier pakowy siarczynowy, zwany „Jawa” (klasyfikowany jako odmiana BD lub PD, dawniej w klasie III i IV), może być wytwarzany z masy papierniczej bielonej lub z masy nie bielonej w gramaturze 31,5 – 125 g/m2, dość mocny; przeznaczony do owijania, wyrobu opakowań i innych przetworów papierowych;
• papier pakowy celulozowo-makulaturowy, zwany „Manilla” (klasyfikowany jako odmiana M), o gramaturach 63- 140 g/m2, powierzchni jednostronnie gładkiej i barwie naturalnej szarej, nie jest zbyt mocny, występuje w dużych wymiarach; przeznaczony do owijania, wyrobu opakowań i tektury falistej;
• papier pakowy makulaturowy, zwany szrenc (klasyfikowany jako odmiana M), wyrabiany z samej makulatury w gramaturach 63-140 g/m2, matowy lub jednostronnie gładki, barwa naturalna, nie jest zbyt mocny; przeznaczony do owijania, wyrobu tektury falistej itp.;
• pergamin pakowy sztuczny, zwany pergaminem kwasowym lub roślinnym (klasyfikowany jako odmiana BD, dawniej w klasie III), w czasie produkcji poddawany kąpieli w kwasie siarkowym(VI), wyrabiany w gramaturach 40, 50, 63 i 80 g/m2, przeznaczony do pakowania produktów wymagających opakowań nie przepuszczających tłuszczu i wilgoci, jak np. masło, smalec (im wyższa gramatura tym większa odporność na przenikanie tłuszczów), ma matową powierzchnię i białą, naturalną barwę, występuje w postaci arkuszy o wymiarach 700 x 1000 mm;
• papier pakowy pergaminowy (klasyfikowany jako odmiana BD), jest to papier o właściwościach bardzo zbliżonych do pergaminu pakowego sztucznego, wyrabiany w gramaturach 40, 50, 63 g/m2, nie jest poddawany w czasie produkcji kąpieli w kwasie siarkowym, lecz bardzo silnemu zmieleniu włókien, wytwarzany z masy celulozowej bielonej lub nie bielonej, powierzchnia papieru jest matowa lub satynowana, charakteryzuje się nieco większą przenikliwością tłuszczu niż pergamin pakowy sztuczny; stosowany do produkcji papieru śniadaniowego, czasem na okładki, przekładki itp.;
• papier pakowy półpergaminowy (klasyfikowany jako odmiana BD, dawniej w klasie III), wytwarzany w arkuszach 707 x 1000 mm (BI), w gramaturach 40-63 g/m2, ma powierzchnię matową o barwie naturalnej białokremowej, częściowo odporny na przesiąkanie tłuszczów; stosowany do pakowania produktów spożywczych;
• papier workowy zwykły, wyrabiany z masy celulozowej siarczanowej nie bielonej (odmiana BD), w gramaturach 70100 g/m², zaklejany, jednostronnie gładki, matowy lub lekko marszczony, powinien mieć bardzo dobre właściwości wytrzymałościowe: odporność na zerwanie, przedarcie, przepuklenie, wysoką rozciągliwość oraz odpowiednią przepuszczalność powietrza; przeznaczony do wyrobu worków jedno- i wielowarstwowych, klejonych, szytych oraz jako podłoże do wyrobu papieru workowego parafinowanego, jednostronnie asfaltowanego itp.
Oprócz wymienionych wyróżnia się dodatkowo następujące rodzaje papierów pakowych: papier workowy lekko marszczony i wodo-trwały, papier na warstwy płaskie tektury falistej, papier na warstwy pofalowane tektury falistej, papier obwolutowy, zapałczany, tkaninowy, butelkowy, światłoczuły, antykorozyjny.
Papiery do różnych celów
Do grupy tej zalicza się: papier czerpany, bibułkę papierosową, bibułkę na filtry papierosowe (karbowaną), papier owijowy do filtrów, bibułkę cygarową, papier osłonkowy do oklejania filtrów.
Szczególnym wytworem papierniczym jest papier czerpany. Jest on wyrabiany ręcznie z masy celulozowej długowłóknistej bawełnianej, lnianej lub konopnej, za pomocą przystosowanego do tego celu sita. Może być nie klejony lub zaklejony, jest satynowany i ma jednakowe właściwości w kierunku podłużnym i poprzecznym, czym różni się zasadniczo od papieru produkowanego na maszynie papierniczej. Jest wytwarzany zazwyczaj ze znakiem wodnym i wykorzystywany do celów specjalnych, w wydawnictwach artystycznych o szczególnie wysokim poziomie, na dokumenty itp. Istnieją także imitacje papieru czerpanego wytwarzane maszynowo.