Przechowywanie i oznakowanie wyrobów papierniczych.
Wytwory papiernicze pakuje się w bele, skrzynie, paczki, zwoje i zwoiki. Najczęściej spotykanymi opakowaniami są paczki i bele.
Bela stanowi opakowanie, w którym określona ilość papieru w arkuszach, paczkowana lub nie paczkowana, owinięta jest papierem, ujęta z góry i z dołu w drewniane pokrywy i ściśnięta taśmą stalową. Takie bele nazywa się twardymi w odróżnieniu od bel miękkich, w których wytwory są owinięte kilkakrotnie papierem i ściągnięte taśmą stalową.
Skrzynia to opakowanie wytworów papierniczych w arkuszach i zwoikach (np. w skrzynie drewniane pakuje się kalkę kreślarską w arkuszach i zwoikach).
Paczka jest to określona liczba arkuszy papieru o danym formacie owinięta w papier, a w przypadku tektury nie owinięta papierem, lecz ściągnięta taśmą. Z pojęciem paczki wiąże się często spotykane jeszcze dziś określenie „ryza”. Ryza jest dawną miarą papieru zawierającą 20 libr, libra zaś to 24 arkusze. Obecnie ryzą nazywa się paczkę zawierającą 500 arkuszy papieru.
Zwój to rodzaj opakowania, w którym wstęga wytworu papierniczego określonej szerokości została zwinięta. Wielkość zwoju określa się długością wstęgi wytworu lub średnicą zwoju.
Zwoik jest to mały zwój, w którym długość wstęgi wytworu jest mała, a jej średnica nie może przekraczać 200 mm.
Przetwory papiernicze powinny być pakowane w opakowania zbiorcze, którymi są najczęściej pudełka tekturowe, paczki itp. Opakowania zbiorcze są pakowane następnie w pudła z mocnej tektury falistej, które stanowią opakowania transportowe.
Wytwory i przetwory papiernicze powinny być przechowywane w opakowaniach fabrycznych, w sposób chroniący je przed zamoczeniem, zawilgoceniem, poplamieniem, zabrudzeniem i zanieczyszczeniem. Przetwory papiernicze w postaci arkuszy, bloków, zeszytów lub ksiąg powinny być przechowywane na płasko, w celu uniknięcia ich deformacji. Z tej samej przyczyny wyroby pakowane w zwoikach powinny być przechowywane w pozycji pionowej. Pomieszczenia magazynowe, w których przechowuje się wytwory i przetwory papiernicze powinny być kryte, zamknięte, bez obcych zapachów, suche i przewiewne o wilgotności względnej powietrza 40-65%, o temperaturze nie niższej niż +4°C, zabezpieczone przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, zaopatrzone, w zależności od potrzeb, w podłogi drewniane, podkłady, regały lub półki, zabezpieczone przed gryzoniami oraz pożarem. Składowanie towarów na podłodze oraz w bezpośrednim sąsiedztwie urządzeń grzejnych jest niedopuszczalne. Wytwory i przetwory papiernicze przewozi się środkami transportowymi krytymi lub okrywanymi, suchymi i czystymi.
Oznaczenie wytworów papierniczych powinno zawierać:
• słowną nazwę wytworu papierniczego i symbol SWW lub innej obowiązującej klasyfikacji;
• gramaturę w gramach na metr kwadratowy lub grubość, w zależności od wytworu;
• numer normy oraz symbol typu wynikającego z normy;
• symbol odmiany, powierzchni, barwy (w razie potrzeby odcienia barwy);
• wymiary: w wytworach arkuszowych symbol formatu lub wymiary arkuszy w milimetrach, w wytworach wstęgowych szerokość zwoju lub zwoika i średnicę zewnętrzną w milimetrach lub masę;
• symbol gatunku.
Przykład oznaczenia papieru zwykłego (SWW 1814-231), o gramaturze 63 g/m² (63), odmiany bezdrzewnej (BD), o powierzchni satynowanej (sat), barwy białej (b), w zwojach szerokości 420 mm (420), średnicy zewnętrznej 480 mm (480), gatunku 1 (1):
„SWW 1814-231 Papier do pisania zwykły 63-BD-sat-b-420-480-1 PN-87/P-50421/02”.
■ Oznakowanie opakowań wytworów papierniczych, oprócz oznaczenia wytworu, powinno zawierać nazwę i adres producenta, numer kolejny opakowania, liczbę arkuszy lub masę wytworu, znak kontroli technicznej.
■ Oznakowanie przetworów papierniczych powinno zawierać co najmniej: nazwę i adres producenta oraz oznaczenie wyrobu zawierające symbol SWW, nazwę identyfikującą wyrób, numer odpowiedniej normy i podstawowe dane charakteryzujące wyrób, np. liczbę kartek zeszytu, format, dane dotyczące papieru. Przykład oznaczenia na brulionie szkolnym:
„SWW 1825-123 Brulion 96-A5 PN-92/P-50602”.