Równoważnik zdania

Jak sama nazwa wskazuje równoważnik zdania jest to forma równoważna zdaniu. Różni się on jednak od zdania tym, iż nie posiada orzeczenia. Orzeczeniem w każdym zdaniu jest czasownik w formie osobowej, np.: jechał, pójdź, zatrzymajcie. Równoważnik zdania jest pozbawiony tej części zdania. Posiada on jednak najczęściej podmiot, oraz inne części zdania.

Równoważniki zdania są najczęściej krótsze, niż zdania właściwe. Mogę mieć formę bardzo ekspresywną, bądź być skrótami ułatwiającymi codzienną komunikację.

Przykłady: Jak mus to mus! Kto tam? Wiśta wio!

Powyższe przykłady wskazują na to, iż równoważniki zdań mogą występować samodzielnie. Zdarza się jednak, iż są częściami składowymi zdań wielokrotnie złożonych.

Przykłady: Ruszyć szybko i odjechać, taki w tamtym momencie miałem plan. Czytając gazetę przy stoliku zastanawiałem się, czy Alicja przyjdzie. Odmówiła modlitwę, wcześniej uklęknąwszy.

Każdy równoważnik zdania można zastąpić pełnym zdaniem. Powyższe przykłady po dodaniu do nich czasowników w formie osobowej wyglądałyby następująco: Chciałem ruszyć szybko i odjechać, taki miałem w tamtym momencie plan. Gdy czytałem gazetę przy stoliku, zastanawiałem się, czy Alicja przyjdzie. Odmówiła modlitwę, gdy chwilę wcześniej uklęknęła.