SPORT I WYPOCZYNEK
Angielskie słowo „fair-play” doskonale określa postawę gracza, który jest elegancki, przejawia dobry charakter i poczucie humoru. Każdy sport ma własne reguły. Należy je znać i przestrzegać. Ale reguły nie określają wszystkiego i dlatego każda gra ujawnia charakter jednostki.
Choć agresja jest jednym z naturalnych czynników skłaniających do współzawodnictwa, nie można pod jej wpływem łamać zasad dobrego wychowania i przynajmniej w sportach amatorskich – okazywać jej poza grą. Jeżeli w danej dziedzinie sportu spotykają się ze sobą dwie lub więcej osób, muszą one bez dyskusji przyjmować decyzje sędziego. Po partii tenisa gracze podają sobie ręce. Cała sztuka polega na tym, by umieć i wygrywać, i przegrywać. Zwycięzca powinien zdobyć się na uprzejmy gest, który łagodzi gorycz porażki i zaproponować rewanż. Przegrywający musi pogodzić się z klęską, przejść nad nią do porządku i nie domagać się powtórzenia meczu. Sport powinien być raczej zwycięstwem nad sobą samym niż nad przeciwnikiem.
Trzeba też bez sprzeciwu akceptować przypadkowego przeciwnika. Publiczność powinna powstrzymać się od głośnych, swobodnych rozmów, które rozpraszają zawodników.
Przyjmując zaproszenie do gry określamy swoje umiejętności bez fałszywej skromności, ale i bez próżnych przechwałek, tylko wówczas można bowiem utworzyć drużyny o wyrównanym poziomie. Przyjęło się, że po meczu zwycięzca zaprasza pokonanego, proponując mu coś do picia. Gra w zespole wymaga zrozumienia i solidarności.
Szatnie klubowe nie są salonami, gdzie rozpowszechnia się plotki o innych, opowiada o swych zdolnościach, ani miejscem, które zarzucamy ubraniami. Na ogół nie wolno tam palić. Należy przestrzegać zasad higieny i regulaminu. Odprężenie po wysiłku to istotny element rozrywki, jaką jest sport, dlatego wszyscy powinni szanować spokój innych.
Golf. Długo był sportem dla garstki wybranych, dziś staje się coraz popularniejszy. Zachował jednak „elitarne” obyczaje i tradycje, których należy przestrzegać. Golf jest sportem jednego zawodnika i zapewne przyciąga wiele osób dlatego, że umożliwia długie przechadzki po przyjemnym terenie, a także daje okazję do spotkań. Nie przeobrażajmy jednak tej gry w spotkanie towarzyskie i nie prowadźmy głośnych rozmów, które mogą przeszkadzać innym graczom. Na ogół dwóch, trzech lub czterech graczy wychodzi na pole golfowe co kwadrans. Jest to uzależnione od ich poziomu. Warto przedstawić się zaczynającym równocześnie z nami, zająć wśród nich miejsce, ale bez wdawania się w niepotrzebne rozmowy. Najlepiej z uśmiechem zaakceptować towarzystwo, nawet jeśli lubimy samotność. Przypadek może przecież sprawić, że znów spotkamy na polu golfowym te same osoby.
Gra w golfa wymaga przestrzegania pewnych zasad, których łamanie byłoby nieuprzejme. Nie każmy czekać całej grupie graczy, bo na czworakach szukamy od kwadransa zagubionej piłki. Starajmy się utrzymać rytm i nie zwalniać tempa gry. Nie prowadźmy głośnych, rozpraszających rozmów. Kiedy gramy sami, a dogania nas osoba bardziej doświadczona, oddajmy jej swoją kolejkę.
Strój zawodników w małym stopniu ulega trendom mody. Kobieta, zależnie od wieku, może wybrać bermudy, spódnicę-spodnie lub spodnie do gry w golfa. Kolor ubrania powinien być żywy, widoczny z daleka. Mężczyźni noszą bermudy lub kraciaste spodnie, a w razie deszczu – kurtki nieprzemakalne. Obuwie musi mieć odpowiednie podeszwy, które nie niszczą trawy.
Narty. Coraz liczniejsi narciarze, zatłoczone w sezonie miejscowości górskie, warunki mieszkaniowe zbliżone do miejskich – to wszystko zobowiązuje nas do jak największej uprzejmości. Trzeba zdobyć się na cierpliwość i stanąć w kolejce do wyciągu, nie zajeżdżać drogi innym narciarzom, w razie potrzeby pomóc osobie, która upadła, poczekać na mniej wprawnego przyjaciela, ograniczyć prędkość, zrezygnować z akrobatycznych wyczynów, nie popisywać się i nie drwić z debiutantów. Często przy wyciągu spotkamy te same osoby. Uśmiech i krótka rozmowa to normalne zachowanie, nie ma jednak potrzeby przedstawiać się, opowiadać o swoim życiu czy wyczynach!
Po powrocie do wynajętego apartamentu czy pokoju starajmy się nie przeszkadzać sąsiadom, a narty i buty pozostawmy we właściwym miejscu. Schroniska i kwatery górskie są przeważnie ciasne, tym bardziej więc należy czuwać nad czystością i trzymać swoje rzeczy w porządku. Jeżeli wyjeżdżamy z przyjaciółmi, wszyscy, łącznie z dziećmi, powinni uczestniczyć w pracach porządkowych i przygotowaniu posiłków. Unikajmy palenia, jeżeli dym przeszkadza naszym współlokatorom i dostosujmy godziny wstawania i udawania się na spoczynek do grupy.
Na szlakach narciarskich dopuszczalne są różnorodne stroje, zarówno dżinsy, jak najwspanialsze kombinezony puchowe, starajmy się jednak zachować właściwy styl i nie nosić wydekoltowanych bluzek i sukien tam, gdzie przede wszystkim uprawia się sport. Po jeździe na nartach możemy wybrać wygodny, ale nieco staranniejszy strój, dowodząc w ten sposób, że chętnie wracamy do codziennego życia.
Jacht. Wszystkie zasady obowiązują również osoby przebywające razem na ograniczonej przestrzeni jachtu. Pamiętajmy o dyskrecji, o prostocie, o trosce o innych. Kapitan odpowiada za jacht i należy podporządkować się narzuconej przezeń dyscyplinie.
Wiedząc, że cierpimy na chorobę morską, nie przyjmujmy zaproszenia na jacht lub uprzedźmy kapitana, że nigdy dotąd nie mieliśmy okazji pływać i nie wiemy, jak zniesie to nasz organizm. Wybierzmy odpowiednią odzież i sprzęt (rezygnując z niszczącego pokład obuwia). Opanujmy podstawową terminologię morską.
Przy nabrzeżu jachty stoją obok siebie, złączone z jachtem zacumowanym u brzegu. Aby zejść na ląd, trzeba zatem przejść przez pokłady innych jachtów. Idźmy bliżej dzioba, nigdy po tylnej części pokładu, by nie krępować sąsiadów i nie sprawiać wrażenia, że zamierzamy zerkać do ich kabin.